Yüreğimin karanlıkları ışığına hasret
kaldı
Aklımın ermeyiş ligi aklına muhtaç
Kırılan düşlerim şefkatine aç
Ömrümün sonraları yoluna muhtaç
Şaşırdığım yollarda yoluna muhtaç kaldım annem
Her gün her günden farklı özlem büyütüyor
Şefkatli kolların eksikliği dayanılmaz kılıyor
özlemimi
Ne olurdu son bir kez sarılsam
Toprak kokan ellerini öpüp koklasam
Dünyanın eşsiz kokusunu içime çeksem
Sarılsam doya doya
Gözlerine baksam saclarına dokunsam
dindirir miydi kalbime saplanan bu acıyı sızıyı
Kahrediyor bu özlem bedenimi
Yanan yüreğimi dindirmeye gücü yetmiyor hiçbir
şeyin
Bir ömür versem de bu yolda
Bir asır geçse de yalancı tebessümlerle
Hiçbir şey olmaz eskisi gibi
Hiçbir gücün gücü yetmez seni unutturmaya
Her gece resminle ağlıyor gözlerim
Yüzünü okşuyor öpüyor kokluyorum da
Gelmiyor ki cennet kokun
Doldurmuyor ki sinemi
Dindirmiyor ki ağlayışlarımı
Öyle yalnız bıraktın ki beni annem
Yalnızlığım yalnızlığıma küsüyor her gece
Küsmeler hiç tükenmiyor
Küsüyorum ya kendime hayırsızlığımdan
Geç kalınmış lığın acısından
Pişmanlıklarım kahrımdan
Kahrımda yokluğundan özleyişimden annem
Biliyorum tutamam elini
Biliyorum saramam yumuşacık tenini
Biliyorum da çıkar yol bulamıyorum
Düşüyorum çıkmazların içine
Sabrım doruklara vuruyor
An geliyor son noktayım
Kırıyorum eş dost kim olursa
Tahammülsüzlüğün son demlerinde
Ve an geliyor ki korkuyorum kendimden
Kendimle kavga eder oluyorum
Sanki herşey pusuya yatmış gibi
Aklımı almaya canımı yakmaya
Sonra rabbim veriyor bir ferahlık
Tarifi imkansız bir huzur
Gözlerimden akıyorum boşalıyor enerjim
Sonra öpüyorum resmini hiç bıkmadan yorulmadan
Rabbimin ferahliği ile dalıyorum
Tükenmeyesice gecenin derinliğine
Sen gideli böyle işte annem…
En büyük korkum seni yaşayamamak
Ben hergün seninle yaşamak istiyorum
Her gün dua ediyorum Allah ıma yalvarıyorum
yakarıyorum
Seni çok seviyorum çok özledim çooookk
özledimm..
ANNEM
gizlisevda55 (R.Ç)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder